Μόρι Μοτονάρι

Μόρι Μοτονάρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	毛利元就 (Ιαπωνικά)
Γέννηση	16  Απριλίου 1497 Aki Province
Θάνατος	6  Ιουλίου 1571 Aki Province
Χώρα πολιτογράφησης	Ιαπωνία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ντάιμγιο Μπούσι
Οικογένεια
Σύζυγος	Myōkyū Nomi no Ōkata Naka-no-Maru
Τέκνα	Mōri Takamoto Kikkawa Motoharu Kobayakawa Takakage Mōri Motokiyo Kobayakawa Hidekane Goryū no Tsubone Amano Motomasa Motoaki Mōri Izuha Mototomo Suetsugu Motoyasu Ninomiya Naritoki
Γονείς	Mōri Hiromoto
Αδέλφια	Mōri Okimoto Aiō Mototsuna Kita Narikatsu
Οικογένεια	Mōri clan
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Battle of Arita-Nakaide
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	ντάιμγιο kokujin
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μόρι Μοτονάρι (ιαπωνικά: 毛利 元就, 16 Απριλίου 1497 – 6 Ιουλίου 1571) ήταν επιφανής Ιάπωνας νταΐμιο (φεουδάρχης) στην περιοχή Τσουγκόκου της ιαπωνικής νήσου Χονσού, κατά την ιστορική περίοδο με την ονομασία "Σενγκόκου", τον 16ο αιώνα. Η φατρία των Μόρι ισχυριζόταν ότι καταγόταν από τον Όε νο Χιρομότο, έναν σύμβουλο του Μιναμότο νο Γιοριτόμο. Ο Μόρι Μοτονάρι είναι γνωστός στην ιστορία ως σπουδαίος στρατηγιστής, που ξεκίνησε από τοπικός πολέμαρχος (τζιζαμουράι) της επαρχίας Άκι της περιοχής Τσουγκόκου, και κατάφερε να διευρύνει την εξουσία της φατρίας του σχεδόν σε όλη την έκταση της περιοχής Τσουγκόκου, μέσω πολεμικών συγκρούσεων, επιγαμιών, υιοθεσιών και δολοφονιών. Ευρισκόμενος μεταξύ των ισχυρών φατριών Αμάγκο και Όουτσι, ο Μοτονάρι οδήγησε τη φατρία του ισορροπώντας μεταξύ πράξης και διπλωματίας. Τελικώς, κατάφερε να νικήσει και τις δύο αντίπαλες φατρίες και να ελέγξει όλη την περιοχή Τσουγκόκου. Αργότερα συνέτριψε τη φατρία Οτόμο της επαρχίας Μπούνγκο της νήσου Κιούσου. Κυβέρνησε με έδρα το Κάστρο Γιοσίντα-Κοριγιάμα, κύρια βάση της φατρίας του από τις αρχές του 14ου αιώνα. Οι απόγονοί του έγιναν άρχοντες του σημαντικού φέουδου της Τσοσού.

Πρώτα χρόνια

Ο Μόρι Μοτονάρι γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1487 με το όνομα Σοτζουμάρου, σε ένα μικρό φέουδο της επαρχίας Άκι της περιοχής Τσουγκόκου στο δυτικό τμήμα της νήσου Χονσού. Ήταν ο δεύτερος γιος του άρχοντα Μόρι Χιρομότο. Η μητέρα του ήταν κόρη του άρχοντα Φουκουμπάρα Χιροτόσι, αλλά δεν διασώθηκε το όνομά της. Τόπος γέννησής του λέγεται ότι υπήρξε το Κάστρο Σουζούο, βάση της φατρίας Φουκουμπάρα. Σήμερα υπάρχουν λίθινα μνημεία στα ερείπια του Κάστρου Σουζούο σε ανάμνηση της γέννησης του Μοτονάρι.

Το 1500, ο πατέρας του αναμείχθηκε σε μια διαμάχη για την εξουσία με το Σογκουνάτο Ασικάγκα και τη φατρία Όουτσι, και αποφάσισε συνακόλουθα ν' αποσυρθεί. Παρέδωσε τότε τη θέση του επικεφαλής της φατρίας στον πρωτότοκο γιο του, Μόρι Οκιμότο, και μετακινήθηκε στο νέο του σπίτι στο Κάστρο Τατζίχι-Σαρουγκάκε με τον δευτερότοκο γιο του, Σοτζουμάρου. Ο Οκιμότο, ως επικεφαλής πλέον της φατρίας των Μόρι, εγκαταστάθηκε στο Κάστρο Γιοσίντα-Κοριγιάμα, που αποτελούσε το κύριο οχυρό της.

Το 1501, η μητέρα του Σοτζουμάρου πέθανε, και το 1506 απεβίωσε και ο πατέρας του εξαιτίας δηλητηρίασης από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Ο Σοτζουμάρου έμεινε στο Κάστρο Τατζίχι-Σαρουγκάκε, αλλά ο ακόλουθός του (βασάλος) Ινούε Μοτομόρι, καταχράστηκε γη που ανήκε στον πρώτο και τον εκδίωξε από το κάστρο. Εξαιτίας της ακόλουθης ένδειάς του, αλλά και της καταγωγής του από τόσο ισχυρή οικογένεια, ονομάστηκε "Ο Πρίγκιπας-Ζητιάνος" από τον απλό κόσμο. Ο νεαρός Σοτζουμάρου ανατράφηκε από μια γυναίκα με το όνομα Σούγκι νο Ο-Οκάτα, η οποία άσκησε μεγάλη επιρροή στο χαρακτήρα του. Δίπλα της απέκτησε τη συνήθεια να αντικρίζει τον ήλιο κάθε πρωί απαγγέλοντας μια βουδιστική προσευχή.

Το 1511 έλαβε χώρα η τελετή ενηλικίωσης (γκενπούκου) του Σοτζουμάρου, οπότε και πήρε το όνομα Μόρι Μοτονάρι.

Επικεφαλής της φατρίας των Μόρι

Το 1516, ο αδελφός του Μοτονάρι και αρχηγός της φατρίας, Οκιμότο, απεβίωσε αιφνιδίως εξαιτίας δηλητηρίασης από την κατανάλωση αλκοόλ, όπως ο πατέρας τους παλαιότερα. Ο ανήλικος γιος του Οκιμότο, Κοματσουμάρου, τον διαδέχθηκε στην κεφαλή της φατρίας και ο Μοτονάρι έγινε o επιτηρητής του ώσπου να ενηλικιωθεί.

Μετά τους ξαφνικούς θανάτους του πατέρα του και του αδελφού του, η φατρία των Μόρι είχε απομείνει αδύναμη και τρωτή. Ο πιο ισχυρός άρχοντας της περιοχής, ο Τακέντα Μοτοσίγκε, με έδρα το Κάστρο Σαταουκαναγιάμα, εκμεταλλεύτηκε την περίσταση και αφού συγκέντρωσε ένα στρατό 5.000 αντρών εισέβαλε τον Οκτώβριο του 1517 στην επικράτεια της φατρίας Κικκάβα, σύμμαχης φατρίας των Μόρι, περικυκλώνοντας το Κάστρο Αρίτα. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Τακέντα Μοτοσίγκε εξαπέλυσε επιδρομή στην επικράτεια των Μόρι και πυρπόλησε τις οικίες στην περιοχή του Κάστρου Τατζίχι-Σαρουγκάκε. Ο Μοτονάρι έσπευσε επικεφαλής του στρατού των Μόρι στη θέση του ανήλικου ανηψιού του Κοματσουμάρου, για να άρει την πολιορκία του Κάστρου Αρίτα των Κικκάβα από τις προελαύνουσες δυνάμεις του Τακέντα. Ακολούθησε η πρώτη μάχη υπό την ηγεσία του Μοτονάρι, η οποία και καθόρισε τη μοίρα της φατρίας του και έμεινε στην ιστορία ως μάχη του Αρίτα-Νακάιντε.

Με το μεγαλύτερο τμήμα των δυνάμεων της σύμμαχης πλέον φατρίας Όουτσι απασχολημένο στο Κυότο με επικεφαλής τον Όουτσι Γιοσιόκι, οι Μόρι ήταν ανήμποροι να την καλέσουν σε βοήθεια, ως εκ τούτου ο Μοτονάρι κινητοποίησε το σύνολο των δυνάμεων της φατρίας του και των υποστηρικτών της. Στο έργο αυτό ο Μοτονάρι βοηθήθηκε και από τον έτερο αδελφό του, Αϊό Μοτοτσούνα. Συνολικά οι δυνάμεις των Μόρι αριθμούσαν περίπου 850 άνδρες, ενισχυμένους με άλλους 300 της φατρίας Κικκάβα. Η δύναμη αυτή προήλασε στο Κάστρο Αρίτα και καθ' οδόν συνάντησε την εμπροσθοφυλακή του στρατού του Τακέντα, περίπου 500 αντρών, υπό την ηγεσία του στρατηγού Κουμαγκάι Μοτονάο. Οι Μόρι και οι σύμμαχοί τους επιτέθηκαν στις δυνάμεις αυτές με πυροφόρα βέλη. Ο Κουμαγκάι Μοτονάο ήταν στις πρώτες σειρές των αντρών του ενθαρρύνοντάς τους, όταν ένα βέλος τον χτύπησε σκοτώνοντάς τον. Στο μεταξύ ο Τακέντα Μοτοσίγκε βρισκόταν με το κύριο τμήμα του στρατού του στο Κάστρο Αρίτα πολιορκώντας το.

Μαθαίνοντας το θάνατο του Κουμαγκάι Μοτονάο, ο Τακέντα Μοτοσίγκε απέσυρε τις δυνάμεις του από την πολιορκία του Κάστρου Αρίτα και βάδισε εναντίον των επερχόμενων δυνάμεων του Μοτονάρι. Οι Τακέντα συναντήθηκαν με τους Μόρι και Κικκάβα στον ποταμό Ουτσικάβα, κατέχοντας την απέναντι όχθη του, και αμέσως ξέσπασε σφοδρή σύρραξη. Όντας αριθμητικά πολύ υποδεέστερες, οι δυνάμεις του Μόρι Μοτονάρι άρχισαν να οπισθοχωρούν, κράτησαν όμως εν τέλει τις θέσεις τους μετά τις ικεσίες και προτροπές του ηγέτη τους. Ο ίδιος ο Τακέντα Μοτοσίγκε διέσχισε έφιππος το ποτάμι αλλά χτυπήθηκε από ένα βέλος και σκοτώθηκε. Ως επακόλουθο του θανάτου του ηγέτη τους, οι δυνάμεις του Τακέντα διέλυσαν τις γραμμές τους και υποχώρησαν, αφήνοντας τον Μόρι Μοτονάρι νικητή στο πεδίο της μάχης. Η μάχη αυτή αποτέλεσε την αρχή της παρακμής της φατρίας Άκι-Τακέντα και την απαρχή της στρατιωτικής εξάπλωσης της φατρίας Μόρι. Η νίκη αυτή έκανε επίσης διάσημο τον Μόρι Μοτονάρι σε ολόκληρη τη χώρα.